Łuszczyca jest zaraźliwa – MIT. Co jeszcze musimy wiedzieć o tej chorobie?

Na łuszczycę choruje około 2 proc. polskiego społeczeństwa. Jest to choroba, która może dotknąć każdego niezależnie od wieku i płci. Wokół niej krąży także wiele mitów, które często są krzywdzące dla osób chorych. Przedstawiamy kilka podstawowych informacji, które należy wiedzieć o łuszczycy.

Co to jest łuszczyca?

Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, która charakteryzuje się zapalnymi zmianami skórnymi. Obecnie prowadzonych jest wiele badań, których zadaniem jest wyjaśnienie dokładnej przyczyny powstania łuszczycy. Na ten moment wiadomo, że istotną rolę odgrywa podłoże genetyczne oraz immunologiczne. Dziedziczenie łuszczycy nie jest w pełni wyjaśnione, a na tą chwilę można wyróżnić z tego względu 2 typy łuszczycy:

• typ 1 łuszczycy – ma on związek z dziedziczeniem autosomalnym dominującym i rozpoczyna się zwykle przed 40. rokiem życia,
• typ 2 łuszczycy – charakteryzuje go rzadsze występowanie rodzinne i zaczyna się zwykle między 50. a 70. rokiem życia.

Sposoby leczenia łuszczycy

Łuszczycę zawsze diagnozuje lekarz dermatolog. Sprawdza on, jak wyglądają zmiany w charakterystycznych dla łuszczycy miejscach, czyli na skórze głowy, łokciach i kolanach. Leczenie dobiera indywidualnie, w zależności od tego jak dłuży obszar ciała pokrywają zmiany i jak bardzo są nasilone. Większość pacjentów z łuszczycą przechodzi chorobę w sposób nienasilony, a zmiany obejmują mniej niż 10 proc. powierzchni ciała. Wtedy dermatolog zaleci prawdopodobnie kurację miejscową. W leczeniu miejscowym stosuje się preparaty zmiękczające, łagodzące i natłuszczające. Dobrym przykładem jest tutaj maść Vitella, która zawiera na pierwszym miejscu w składzie wazelinę i idealnie sprawdzi się do złagodzenia bolesnych zmian łuszczycy o cięższym przebiegu. Dodatkowo, w ramach zahamowania nadmiernej proliferacji naskórka stosuje się następujące preparaty:

• dziegcie,
• glikokortykosteroidy miejscowe,
• analogi witaminy D3.

Objawy łuszczycy

Na początku choroby objawy mogą być nietypowe, np. wysiew brunatno bordowych grudek na większych obszarach ciała lub okrągłych, plackowatych ognisk na skórze głowy, w pępku czy na uszach. Zdarza się też, że pojawiają się jedyne dziwne wgłębienia na płytce paznokcia.

Głównym objawem łuszczycy, który w trakcie choroby może się nasilać okresowo, jest pojawianie się charakterystycznej łuski, która spowodowana jest nadmiernym łuszczeniem się skóry w określonych miejscach na cele. Zmiany mają zazwyczaj kolor bordowy, czerwony lub brązowawy. Łuska może przypominać grudki o różnej wielkości i kształcie.

Konsekwencje łuszczycy dla zdrowia psychicznego

Łuszczyca jest trudną chorobą, ponieważ w przeciwieństwie do innych (np. cukrzycy czy nadciśnienia) jej objawy są bardzo widoczne i rzucają się w oczy. Często powoduje to skrajne emocje wśród społeczeństwa, które reaguje na chorą osobę obrzydzeniem i odrzuceniem. W związku z tym chorzy na łuszczycę często ukrywają chorobę nawet przed bliskimi i nie podejmują stosownego leczenia ze względu na wstyd. Należy pamiętać, że łuszczyca to choroba, która dotyka zarówno sferę fizyczną jak i psychiczną, dlatego osoby, które czują się odrzucone i nie potrafią zaakceptować choroby, powinny pomyśleć także nad wizytą u psychologa (równolegle z dermatologiem).