Historia lakieru do paznokciach

Długie, barwione płytki są cenione od zawsze. Dlatego lakieru do paznokci używa się na świecie średnio co sekundę.

Już kilka tysięcy lat przed naszą erą mieszkańcy Egiptu, Meksyku i Chin malowali płytki za pomocą roślinnych barwników i wosków, np. rozdrobnionych koszenili zmieszanych z gumą arabską. Warto wiedzieć, że już wtedy powstały w Egipcie… pierwsze tipsy, produkowane z kości słoniowej.

Złote palce z Chin

Na Bliskim Wschodzie niewiele później zaczęto maczać końcówki palców w hennie, która nadawała im brunatny, czarny lub czerwony kolor. Zamożni Chińczycy pokrywali końce dłoni płatkami złota lub srebra co miało podkreślać ich status. To zresztą poprzez średniowiecze, renesans i barok pozostało niezmienne: długie, zdobione i zadbane „szpony” mają dawać do zrozumienia, że ich właścicielka nie musi pracować fizycznie i martwić się o pieniądze. 400 lat temu w Japonii spopularyzował się manicure oparty na naturalnej paście i pudrze, po których paznokcie mają jedwabisty połysk. Do nas metoda ta dotarła dopiero ostatnio i zdaje się, że nie zagrozi tradycyjnemu lakierowi do paznokci.